Özgüven, çocuklarının doğumundan itibaren her ana-babanın uğraştığı bir konu. Çocuğun özgüvenini geliştirmek, korumak ve artmasını sağlamak, çocuk yetiştirme becerilerinin başında gelir; çünkü yeterince gelişmiş özgüven duygusu, hem öğrenme yetisini, hem sosyal ilişkilerde başarıyı, hem de gelişim yüzlerini etkileyen önemli bir duygudur.
Özgüven konusunda en önemli sorumluluk ailelere düşüyor. İlk eğitimini ailede alan çocuk ev içinde huzursuzsa, her lafının üzerine küçük düşürücü sözler işitiyorsa kendisine güveni olmayan, içine dönük bir karakter gelişimi gösterir. Okulda kolaylıkla arkadaşlık kuramaz ve öğretmenine karşı da çekingen tavırlar sergiler. Öğretmen soru sorduğunda parmak kaldırmaz. Cevabını bildiği sorulara bile “Ya yanlışsa?” diye düşünerek sessiz kalır.
Bir de okulda bazı öğretmenler, çocuklara karşı okulda lakap takıcı tavırlar takınıyor. “Hey koca kulaklı!” , “Hey sarı kafa!” , “Ştt gözlüklü!” gibi cümleler kurmak onların güvenlerini zedeler. Lütfen sevgili öğretmenler, onlara isimleriyle hitap edin. İnanın ki ismiyle hitap ettiğiniz çocuklar çok seviniyor. “Öğretmenim benim adımı biliyor.” diyerek mutlu oluyorlar.