“Büyük Ev Ablukada” grup ismi sebebiyle merak uyandırıyor. Tuhaf grup isimleri ve takma adlar denince akla bazı gruplar geliyor elbette. Grubun ismini aldığı “Büyük Ev Ablukada” şiiri edebiyatımızın önemli isimlerinden olan Turgut Uyar’ın “Büyük Saat” adlı şiir kitabında yer alıyor. Büyük Ev Ablukada grubunun daimi ve zaman zaman eklenen isimleri bulunuyor.
Büyük Ev Ablukada Grubunun Üyeleri Kimlerdir?
Canavar Banavar adıyla sahne alan, Altın Portakal ödüllü oyuncu Bartu Küçükçağlayan ve Afordisman Salihins adıyla çalan, tiyatro sahnelerinde gördüğümüz dekor ve ışıkların sahibi olan Cem Yılmazer grubun kurucu ve daimi üyeleridir.
Kadroya zaman zaman, Balon Suyla da Dolar, Bentek Sizhepiniz, Bass Bariton, Gelicem Nerdesin, Galvaniz Gelbiraz, Baksen Oyalama takma isimleriyle, Onur Ünsal, Okan Yalabık, Alican Tezer, Berkun Oya gibi isimler de dahil oluyor. Galvaniz’in Gülin Kılıçay, Baksen Oyalama’nın Berkun Oya olduğu biliniyor.
Büyük Ev Ablukada Sesli Davetiyeleri
Derken bir gün eşe dosta bir konser verelim fikriyle yola çıkıp Çıplak Ayaklar Kumpanyası’nda “Ay Şuram Ağrıyo!” adlı akustik bir konser verdiler. Canavar Banavar ve Afordisman Salihins karşılıklı oturup hem muhabbet ediyor, hem de çalıyorlardı. İlgi çoğalmaya başladı. Tıklım tıklım dolan Peyote ve İKSV Salon konserleri sonrasında, artık tozu dumana katmışlardı… İstanbul’un ve Türkiye’nin dört bir yanında neredeyse çalmadıkları sahne kalmadı.
Büyük Ev Ablukada Şiiri / Turgut Uyar
(Ekmek vardı tereyağı vardı utanılacak bir şey yoktu
bir şey daha yoktu ama kavrayamıyordum.)
İşte böyle olmak en iyisidir olmakların
bir küçük çocuğu tuttum otobüsten indirdim
(İndirmiştim
yok olan önemli bir şeydi Allah kahretsin.)
Tüm kavgasız tüm duruk tüm başıboş,
üç sayı kötü bir sayı iyi şiir dinledim,
çıkıp okudular durup dinledim.
Bitmeseydi daha dinlerdim kötü mötü.
Saat kaç diye sordular birisi beş yani dedi.
(Ha kavgada ha aşkta
bu gök bomboş ha kavgada ha aşkta)
Göge baktIm yerli yerinde,
haydutlar dalavereciler yerli yerinde
vurguncular hayınlar vurdumduymazlar öyle.
İyi dedim içim rahatladı
düzen bozulmamış dedim sevindim,
tenhaca bir bölgede şehre girdim.
(Ben herkese varım
başka türlü olmuyor inanmayın.)
Bakın bu şehri ben kurdum ben büyüttüm ama sevemedim.
(Ekmek vardı tereyağı vardı söylemiştim önemlidir,
utanılacak bir şey yoktu, kime anlatmalıyım.)
Ben sevemezsem sevmek kimselerin elinden gelemez.
Bizi tutkulara çağırdı otobüse, sosise, buzdolabına,
telefona, sinemalara, radyolara, bir sürü kancık sevdalara,
sürü sürü mutsuz alışkanlıklara,
yalana dolana, itliklere, keten elbiselere.
(Sonra karısı öldü o çocuğun
yalnızdı güçsüzdü herkesler gibiydi,
kirlendi kötülendi sarhoşladı pis karılara dadandı.
Anladık onu ölenden başkası kurtaramaz,
ölen de kurtarmamıştı.)
Bak ben seni nereden kurtaracağım şaşacaksın.
Şimdi bu taşları biz çektik değil mi ocaklardan
bu asfaltı biz döktük biz onardık değil mi?
Bu yapıları on iki kat yapmak bizim aklımızdı,
biz kurduk istersek umursamayız ya.
(Abluka burada başlıyor çünkü.)
Ekmek yiyelim tereyağı yiyelim çocuk büyütelim,
sen beraber yatacağımız yatakları hazırla,
sen onu yap yeter bak göreceksin.