Kitapları Çizmeyelim

Kitap okurken farklı dünyalara dalıyoruz. En mutsuz anlarımızda bile sıcacık bir kitap bizi kendi dünyasına çekiyor. Yanımızda kimse kalmasa bile kitapların olacağını biliyoruz. En iyi arkadaşımız bize güven veriyor. Ne okursak okuyalım mutlaka bir şeyler öğreniyoruz. Olmadık yerlerde karşımıza çıkabilecek bilgiler ediniyoruz. Bazen de bir cümle, bir paragraf bizi bizden alıyor ve onu unutmamak adına kalıcı olmasını sağlamaya çalışıyoruz.

Unutmamak için bazıları cümlelerin altını çiziyor. Bazıları başka bir not defterine cümleleri aktarıyor. Şahsen kitapları silinmeyen kalemlerle çizenlerin bunu nasıl yaptıklarını, güzelim kitaplara nasıl kıydıklarını anlayamıyorum.  Kitabı kendimiz alıp parasını vermiş olabiliriz ancak o kitap bizim gelecek nesillere bırakacağımız mal varlıklarımızın içindedir. Belki de torunlarımıza kadar ulaşabilecek bu güzelliklere zarar vermeden saklamanın en iyisi olduğunu düşünüyorum. Kim bilir bizden sonra kaç kişi o kitapları okuyup neler kazıyacak ömür sayfalarına.. Bir kitabın basımı için kesilen ağaçları düşünelim ve kitaplarımızın olabildiğince çok kişiye ulaşmasını sağlayalım. Hayat paylaştıkça güzel.

Lütfen, sayfalara zarar vermeyin. Zarar verenleri de uyaralım.

Bir de kaldıkları sayfayı karıştırmamak için sayfaları kıvıranlar var ya.. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Yaş bir dalı koparmak gibi kıyamıyorum hiçbir sayfanın ezilmesine. Eğer kaybetmekten korkuyorsanız kitap ayraçları ne güne duruyor. Alın bir tane ve sayfaların arasına koyun.

Sağlıcakla kalın…